NL
De schilderijen van Els Nouwen zijn lang op reis. Meteen na de conceptie worden beelden uitgekleed, in vraag gesteld, aangekleed met nieuwe lagen verf en betekenis. Pas aan het eind van een intense dialoog met de materie worden ze gefinaliseerd. Els Nouwen speelt ernstig. Ze analyseert en onderzoekt. Ze voert met haar werk een existentiële strijd, die uitmondt in raadselachtige en brutale verschijningen. Fysiek en cerebraal tegelijk.
De met precisie beschadigde beelden uit het vroegere werk maken in de recente schilderijen plaats voor rasters, verknipte beelden en montages. Een tendens naar ordening, structuur en nevenschikking. Deze rebusachtige werken zijn complex. We zien de ontwikkeling van een narratief, maar ook het abrupte afbreken ervan. We herkennen en ontcijferen, maar de sleutel tot oplossing krijgen we niet. Dieren en burleske figuren zingen een atonaal, ongemakkelijk lied. Een vliegend varken, erotische vruchten, gewelddadige interacties tussen mensen, verenigd in de verf. Obsessief realistische voorstellingen die ontsporen. Een verfhuid die varieert van ruw tot vloeibaar, van panisch tot precies en afgewogen.
Naast schilderijen op doek toont Nouwen een reeks kleine werken op koper. Welomlijnde studies die de grotere werken documenteren. Ze geven inzicht in het ontstaan van motieven en van de mutaties die de grote werken bevolken. Radicaal en pijnlijk, rauw en intelligent, grappig en intiem, referentieel én in zichzelf besloten spel met verf, alles tegelijk.
EN
Els Nouwen’s paintings are the outcome of a long journey. Right after their conception, images are undressed, questioned, redecorated with new layers of paint and meaning. The process continues with many reassessments and is only finalised at the end of an intensive dialogue with the material. Els Nouwen plays in earnest. The play involves analysis and research. Her existential struggle with her paintings results in brutal and enigmatic shapes. Physical and cerebral at the same time.
The earlier images of previous works, damaged with precision, have changed. In recent times they consist of grids, montages, cut up images. There is a tendency towards order, structure and juxtaposition. The crossword-like paintings are complex. We can witness a developing narrative, but also its sudden breakdown. We recognize and decipher, but we are left without a key. Animals and burlesque characters sing an uneasy song marked by its atonality. A flying pig, erotic fruit, violent interaction between people, united in paint. Obsessive realism derailing. A skin of paint varying from rough to smooth and liquid, from hysteria to precision.
Next to her paintings on canvas, Nouwen also exhibits a series of smaller works on copper plate. They are the opposite of the works on canvas. They are clearly delineated studies which in the end document the origin of the many motives and mutations in the larger works. Radical and painful, raw and intelligent, funny and intimate, hopelessly referential and self-contained in its paint, all at the same time.
